#Dilemmaopdinsdag01: Konijn of geen konijn?
Een paar weken geleden gebeurde het onvermijdelijke. Na een zware week voor hem, viel ons hoogbejaarde lieve huiskonijn (11+) in de wachtkamer bij de dierenarts voor altijd in slaap. Eerlijk is eerlijk: dat doet echt wel pijn. Na tien jaar lief en leed samen, heb je echt wel een band opgebouwd. Ik was daarom best een beetje verdrietig. In het begin vanwege de nare aftakelfase en daarna vanwege het besef dat je hem zal moeten missen. Maar vooral ook, omdat zijn vriendje (onze zoon) er ook verdriet van had. Zijn lieve maatje is er niet meer. Met wie moet hij nu in de ochtend zijn rozijnen bij het ontbijt delen? Maar het gekke was: nog voordat hij overleed, begon de vraag ‘wel of geen nieuw konijn’ bij ons op te borrelen.
Na meer dan 17 jaar zorgen voor konijnen, kan je gerust wel stellen dat ik een behoorlijke zwak heb voor deze mooie beesten. Ze zijn vrolijk, leergierig, gezellig (vooral als je ze binnen in huis houdt) en hebben een eigen karakter. Je kan ze het beste samen met een konijnenvriendje houden. Ons laatste konijn kwam uit het dierenasiel en was in de beginfase niet bepaald toegankelijk voor mens en dier. Hij vond gelukkig zijn vriendje in een knuffeltje dat uiteindelijk tien jaar lang bij hem woonde.
Wel of geen konijn?
Punt is duidelijk. Ik houd er van…maar wat doen we? Wel of geen konijn? Als je op vakantie gaat of een weekendje weg, is opvang niet altijd makkelijk geregeld. Of beter gezegd: ik vind het lastig om een ander te vragen. Het is niet niks hoor: elke dag zorgen voor een dier. Ik vind: als je het doet moet je het goed doen. Een konijn moet regelmatig de ruimte hebben en zijn pootjes kunnen strekken en daarnaast houden ze enorm van aandacht. Kunnen we dat bieden in ons hectische leventje? Ik had daarom zelf eigenlijk al besloten dat het wel mooi geweest was zo.
Maar wat blijkt: de mannen in huis denken daar heel erg anders over. De argumenten lopen wat uiteen, maar ik moet zeggen dat ik er wel gevoelig voor ben. Vooral het argument: zorgen voor en denken aan een ander (dier of mens) is ook iets wat we toch graag mee willen geven in de opvoeding? En: een maatje in huis is voor een kind zonder broertjes en zusjes, best goed. Je snapt: mijn hersenen maken overuren. We hebben nu afgesproken dat we voorlopig even een konijnenpauze houden, om uit te vinden of er een opvolger komt van onze kleine huisvriend. Wordt vervolgd dus.
Wat zou jij doen? Wel of geen konijn?
Update! We hebben een nieuwe huisvriend! Joep!
